Çok hoşuma giden birkaç cümle ile başlamak istiyorum yazıma.

Fakir doğman senin suçun değildir. Ama fakir ölmen tamamen senin suçundur.

Hatalarından ders çıkar. Başkalarının hatalarından ders çıkar. Kendi hatalarından ders çıkarırsan kendini mükemmelleştirirsin. Başkalarının hatalarından ders çıkarırsan hayatında hatalara düşeceğin zamanı geri kazanmış olursun. Ama tekrar tekrar aynı hataları yapıyorsan, eşeksin. (Bir uzakdoğu öğretisi, benim cümlem değil 😁)

Hayatta yapmaya alıştığımız, yapması kolay geldiği için vazgeçemediğimiz birçok şeyi devamlı olarak yaptığımız ve bırakamadığımız için başarısız oluruz. Sürekli aynı rutinin dışına çıkamayız. Eğer hayatta seni rutine sokan, dar kalıplar, dar görüşler içine sokan hangi şeyleri bırakman gerektiğini bulabilirsen başarılı olabilirsin.

Başarısız bir iş girişimi, yapışkan bir ortak, konfor alanı ve daha kim bilir niceleri.

Evet başarılı ve zengin olmak için akıl nimetini kullanıp hayatın sana ve herkese sunduğu başarı şanslarından birini yakalaman yeterli. Bu sayede başarılı ve mutlu bir insan olabilmenin ilk şartını sağlamış olursunuz. Bundan sonra ne derece zengin olacağınız da biraz şans faktörüne bağlıdır.

Ancak inatla aynı sektörde, inatla aynı işte, inatla aynı tekniklerle veya inatla aynı şekilde çalışan yüzlerce rakibin içinde iş yapıp, sonra başarılı olamıyorsanız bu sadece ve sadece sizin hatalı tercihiniz sebebi iledir. Kazanamıyorsanız tek suçlusu sizsinizdir.

Gözlem gücünüz veya vizyonunuz yeterli olmayabilir, ancak danışmak, fikir sormak, bilene akıl sormak yolunuzu açacaktır. Lütfen burnu büyük olmayın. Kendi bataklığınızda çırpınıyorsunuz işte. Neyin gururunu yapacaksınız ki? Kendinizi büyük görmeyin. Ve sorun soruşturun danışın, aynı yol sizi kaç kere yürürseniz yürüyün, başka bir yere götürmedi, nasıl başka bir yola ve başka şanslara fırsatlara kapı açacağınızı öğrenin.

Unutmayın! Fakirlik doğmak sizin suçunuz değilse de, bu şekilde devam etmek ve ölmek tamamen sizin suçunuzdur.